11 Stedentocht : Aanleiding, tips en mijn beleving

9-6-2025 Mijn Elfstedentocht avontuur:                                           

Nooit gedacht, spontaan geopperd, vertrouwen gekregen, ingeloot en toen wel serieus mee aan de gang gegaan.

Mijn vader reed de Elfstedentocht in 2011, toen was ik zwanger van onze tweede zoon, tuurlijk wist ik dat hij dat ging doen, maar je bent zelf druk met je eigen leven. Met mijn moeder ging hij naar de camping in Friesland, mijn moeder bracht hem weg, genoot van de feeststemming bij de start en wachtte hem weer op bij de finish. Hij was rond half 3 alweer terug en vond er niks aan, veel regen onderweg, natuurlijk veel wind; “dit doe ik nooit weer”.

Ok, 11 stedentocht is dus niks aan.

2023: Christian fietst de 11 stedentocht, zie ik op Strava; ok, waauw, Rudy zegt nog; “daar is toch niks aan?” Chris vond van wel, sterker nog een jaar later gaat ie weer, maar dan om iets meer te genieten van de feesten in de stadjes met een fietsmaatje die dat ook erg kan waarderen… Nou.. Chris, als je nog 1 keer gaat, wil ik wel met je mee…

Voor de 11 stedentocht moet je worden ingeloot, maar kun je je naam aan iemand koppelen, die de tocht al uit heeft gefietst, heb je meer kans om ingeloot te worden. Vlak voor de loting zei ik nog tegen de vriendin van Chris, dat ik eigenlijk niet wist of ik blijer zou zijn om in- of uitgeloot te worden… Maar ingeloot; ok, aan de bak dus met fietsen. Vanaf november tot maart veel op de mountainbike gezeten. Het maakt niet uit hoe ver je gaat, soms is fietsen zo koud! Trainen gaat dan goed langs slootjes, over zandpaden en ook door bermen langs de weg heb ik veel gereden. Dan wordt je niet zo koud, omdat je dan harder moet werken met een lagere snelheid. Trainen gaat vaak om uren maken, niet zozeer om snelheid. Op de site van de 11 stedentocht vond ik een 12-weeks trainingsschema, dat heb ik gevolgd, daar staan ook geen verplichte kilometers op, wel uren die je moet halen op verschillende tempo’s. Voorwaarde is wel, dat je 3 uren achtereen goed door kunt fietsen.

Ik heb volledig vertrouwd op het schema, dat betekende ook 2 x een training van 5 uren in week 10 en 11. In mijn eentje bokken tegen de wind in, maar je voelt per week dat je vooruit gaat. Je lichaam heeft die weken ook echt nodig om op te werken en voldoende te herstellen tussendoor.

Soms ging ik creatief om met de tijd van trainen, dus ik heb nog wel eens een sprint training op de fiets vervangen door een uurtje bootcamp.

Ik fiets niet bij een club, dus voor mij was het wel fijn, dat mijn man 3 of 4 keer een langere afstand met mij fietste, hij had al een wat hoger tempo, daardoor ging ik met sprongen vooruit en kon ik ook wennen aan het samen fietsen.

Vanaf dat ik ben begonnen met trainen, heb ik last van mijn voeten. Nadat ik nieuwe schoenen heb gekocht, ging het beter met mijn linkervoet, maar rechts bleef verschrikkelijk. Het begint met een iets doof gevoel en het neemt toe tot enorme pijn en nauwelijks de tenen nog kunnen bewegen.

Van alles is geprobeerd van diverse soorten zooltjes tot verstellen van zadel etc.  Uiteindelijk heb ik 3 dagen voor de tocht nog een bikefitting gedaan, wrs heb ik toch een te smalle schoen, waardoor de druk na zo’n 45 minuten te ver oploopt en de doorbloeding niet goed verloopt. Andere schoenen werd em niet meer, maar wat ik wel ontdekte mocht iemand dit herkennen: als je je schoen los klikt en meer met je hak trapt (hoeft maar 2 minuten) dan komt je voet helemaal bij, wat heerlijk. Dan kun je weer 45 minuten zonder klachten door 😁.

Als diëtist neem ik de voeding heel serieus, de basis is wel goed, ook de basiskennis over het vocht en de isotone dranken is wel goed.  Ik had berekend wat ik nodig zou hebben per uur. Tijdens warme dagen ging dat super, ik had rond de 30 gram koolhydraten in mijn drinken en als ik een bidon per uur op zou hebben, komt zowel het vocht als de hoeveelheid koolhydraten goed uit. Totdat ik een super lange training (1 x 6 uren) op een wat koudere dag had. Ik kreeg toch al dat vocht helemaal niet weg! Door gebrek aan hitte/ verliezen had ik ook niet zoveel zin in drinken. Ah! Leerpuntje, zorg dat je je koolhydraten voldoende uit makkelijk weg te krijgen vast voedsel kunt halen. Drink voldoende, maar wees niet afhankelijk van het drinken voor voldoende energie. Tevens had ik echt zere darmen van de trek na de training. Ah! Weer een leerpunt, nog meer eten per uur en zorg voor voldoende eiwit en vezels voor vulling van de darmen. Uiteindelijk kun je op de fiets nog best goed eten; dat is met hardlopen veel moeilijker. Houd tijdens de tocht de uren goed in de gaten en eet elk verstreken uur minimaal 1 snee brood of reep of bolletje of iets dergelijks. Tuurlijk heb je elke uur weer koolhyraten nodig, maar denk ook aan eiwit en vezels, die repen zijn er ook wel, zodat de koolhydraten een beetje ballast krijgen en je maag – darmkanaal gevuld blijft.

Door de drukte bij de stempelposten had je iedere keer wel weer 10 minuten pauze, als je goed getraind bent, kom je dan compleet bij en ga je weer fris naar het volgende stadje. We hebben 2 x iets langer pauze genomen, ook voor toiletgang, maar ook even lekker koffie met taart.

Wat een aanslag is zo’n dag op je tanden trouwens, de hele dag door die zoete hapjes.

Familie mee🥰. We hadden een leuke blokhut gevonden in Workum, waarin we met z’n allen konden verblijven. Dat je zulk soort evenementen kunt delen met familie en vrienden is ook een van de fantastische kanten van zo’n dag. Het is voor hen natuurlijk wachten en opletten, maar wat is het fijn, dat mensen dat voor je over hebben!

Dankbaar dat het allemaal goed is gegaan, dat we uiteindelijk toch super mooi weer hadden; niet te warm, niet te koud, niet te veel wind, geen ongelukken (al zakte ik wel door m’n stuur, gelukkig had Chris materiaal bij zich om mijn stuur weer aan te draaien). Leuk al die appjes, kudo’s en mooie bloemen van mn man en zus.

Trots op het zelf verdiende kruisje, mijn vaders kruisje ligt in de caravan die we van mijn ouders hebben overgenomen. Die zag ik al een paar jaar liggen, nu weet ik hoe het is om deze tocht te fietsen, wat hij toen zag en doormaakte.

Ik kan de tocht zeker aanraden, het leukst is het wel, als je de euforie kunt delen, maar dat geldt voor alles in je leven😊